In artikel 23 van de Nederlandse grondwet is bepaald dat er vrijheid van onderwijs is. Dat wil zeggen dat iedereen een school mag oprichten die past bij zijn religieuze, onderwijskundige of levensbeschouwelijke visie.
De eerste regel van artikel 23 van de Grondwet luidt: ‘Het onderwijs is een voorwerp van aanhoudende zorg der regering.’ Artikel 23 is de uitkomst van de welbekende schoolstrijd, waarin eerst werd gestreden voor het mogen stichten van bijzondere scholen en er uiteindelijk werd gestreden voor de gelijke bekostiging ervan. In 1917 werd dit vastgelegd in artikel 192 van de Grondwet, wat na de herziening ervan in 1983 artikel 23 werd.
De Inspectie van het Onderwijs onderzoekt bij alle scholen de onderwijskwaliteit, maar mag zich niet bemoeien met aspecten op het gebied van religie of levensbeschouwing.
Laatst geactualiseerd op 24 november 2021
Burgerschap: noodzaak of hype?
Handboek onderwijsrecht - Myriam Lieskamp
Veranderend toezicht - Myriam Lieskamp
Een school in transitie - samenhang tussen vorm en inhoud - Machiel Karels
Onderwijs dat vrij maakt - Hartger Wassink
En niet andersom? - Over het democratisch tekort in het advies van de Onderwijsraad met betrekking tot artikel 23 - Gert Biesta
Aan de slag met burgerschapsvorming - Jaap Versfelt
Burgerschap in de school - René Leverink
Vrijheid van onderwijs: essentieel voor vorming van kinderen en jongeren - Gerdien Bertram-Troost
Artikel 23: balanceren tussen vrijheid en deugdelijkheid - Symen van der Zee
Van vrijheid van onderwijs naar vrijheid voor onderwijs; een onderwijspedagogisch argument - Gert Biesta
De betekenis en de invulling van de taak binnen daltononderwijs - Dolf Janson
Wat vragen vormingsdoelen van leraren en de leeromgeving? - Machiel Karels