Systeemdenken

Bij systeemdenken gaat het om het besef dat alles op een bepaalde manier met alles samenhangt. Het is het vermogen om deze relaties te zien en te begrijpen.

De wereld om ons heen bestaat uit relaties, niet uit losse feiten, dingen, gebeurtenissen. Kinderen zijn van nature systeemdenkers.

Systeemdenken draagt bij aan:

• het zien van de wereld als één geheel i.p.v. als een optelsom van allemaal losse delen;
• het zien hoe onderdelen van een systeem samenwerken en elkaar beïnvloeden;
• het zien van onze eigen rol binnen een systeem en het feit dat ons gedrag bepaald wordt door hoe we tegen het systeem aankijken;
• het leren begrijpen dat onze wereld en ons leven voortdurend verandert: dat onze wereld dynamisch is en niet statisch;
• het bewust worden van onze mentale modellen, onze manier van kijken naar de wereld om ons heen;
• het helpen om beslissingen te nemen die een probleem werkelijk oplossen in plaats van alleen maar de symptomen te bestrijden.

Recente ontwikkelingen in het denken over leren en onderwijzen die het belang van systeemdenken in de klas ondersteunen zijn:

    constructivisme
    technologie en beeldcultuur
    interactie
    meervoudige intelligentie
    brain based teaching

Systeemdenken met kinderen biedt kansen voor boeiender en dus beter onderwijs in de 21e eeuw.

Laatst geactualiseerd op 16 december 2021